Sosyal izolasyonun tip 2 diyabet riskini artırabileceği konusunda uyarıda bulunan bir çalışmaya göre, bir partnerle birlikte yaşayan kişilerin, partnerleriyle anlaşamasalar bile daha düşük kan şekeri seviyelerine sahip olduğu ortaya çıktı. British Medical Journal'da yayınlanan çalışmaya göre araştırmacılar, birisiyle birlikte yaşamanın orta ve ileri yaşlarda yetişkinler için önemli bir sosyal destek kaynağı olduğunu düşünüyor. Çalışmada, ilişkinin uyumlu ya da sıkıntılı olmasına bakılmaksızın etkilerin aynı olduğu bulundu. ÖNCEKİ ARAŞTIRMALAR İNCELENDİ Kanada ve Lüksemburg’da gerçekleştirilen çalışma, özellikle yaşlı yetişkinler için evlilik ve birlikte yaşamanın sağlık yönünden faydalarını ortaya koyan önceki çalışmalara ve tip 2 diyabet riskinin sosyal izolasyon, yalnızlık ve sosyallik ile ilişkili olduğu sonucuna varan önceki araştırmalara dayanıyor. Katılımcılar, ortalama kan şekeri seviyelerini ölçmek için kan örnekleri verdiler ve onlara, ilişkinin destekleyici veya gergin olup olmadığını ölçmek için sorularla birlikte yaşadıkları bir partneri olup olmadığı soruldu. Yaş, gelir, istihdam, sigara içme, spor, depresyon, vücut kitle indeksi ve sosyal ilişkilere sahip olma gibi çeşitli faktörler hakkında da bilgiler toplandı. İLİŞKİNİN İYİ OLMASI ŞART DEĞİL Verilerin analizi, ilişkileri örneğin boşanma nedeniyle değişen kişilerin kan şekeri seviyelerinde ve diyabet öncesi risklerde de önemli değişiklikler yaşadığını gösterdi. Şaşırtıcı bir şekilde, ilişkinin kalitesi ortalama kan şekeri seviyelerinde önemli bir fark yaratmadı. POLEMİK HABER/DIŞ HABERLER