Belediye başkan adayları büyük ölçüde belli oldu. Geri kalanları da önümüzdeki 10 gün içinde netleşecek.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ile MHP lideri Devlet Bahçeli'nin rakip partilere yönelik suçlayıcı konuşmaları tüm hızı ile sürüyor. Muhalefet partilerini kimi zaman “terör destekçisi”, kimi zaman “Türkiye'ye karşı nifak” gibi sundukları oluyor.
Muhalefet partilerinin yöneticileri ise bu seçimlerin o alana çekilmesine izin vermek istemiyor. Ortaya çıkan adaylar da rakiplerini ve rakip partileri kötülemek yerine kendilerini anlatmayı seçiyor.
ADAYLAR TEMİZ SİYASET İSTİYOR
CHP'nin İstanbul adayı Ekrem İmamoğlu'nun, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ve Kadir Topbaş dahil, geçmişteki İstanbul Büyükşehir belediye başkanları ile görüştükten sonra yola çıkma çabası, bu kutuplaşma ortamında önemli bir “diyalog” adımıydı. Erdoğan'ın bu isteğe olumlu yanıt vermesi de muhalefetin açtığı alana attığı önemli bir adım sayılabilir.
CHP'nin Ankara adayı Mansur Yavaş'ın, Melih Gökçek döneminde yapılan harcamalarla ilgili “Ankara'nın heba edilen kaynakları” dosyası kendisine getirildiğinde, “heba etme” ifadesini kullanmak istemediği basına yansıdı. Yavaş'ın rakibi Mehmet Özhaseki aleyhine dosyaları, fotoğrafları da geri çevirdiğini, “Ankara'nın heba edilen kaynakları” dosyası için de “(Bu projeye harcanan milyonlar ile çok yararlı başka projeler yapılabilirdi) gibi bir pozitif dil kullanacağım. Seçim kampanyasını geçmiş yönetim ile rakiplerle kavgaya çevirmeyeceğim” dediğini öğrendim.
Benzer bir gelişme de İstanbul adayı olarak açıklanan TBMM Başkanı Binali Yıldırım'ın kampanyasında yaşanmış. Ekrem İmamoğlu'nun aleyhine olduğu iddiasıyla dosya getirenleri geri çeviren Yıldırım, “Bu tür şeyler bana yakışmaz, temiz siyaset yapmaya devam edeceğiz. Elinizde ciddi bilgi ve belge varsa gideceğiniz yer bellidir, adliyedir” karşılığını vermiş.
İmamoğlu'nun yapıcı tutumu, Yavaş'ın üslubu, Yıldırım'ın tavrı, seçimlerin omurgasını oluşturacak İstanbul ve Ankara'da kampanyaların bir dosya savaşı ile değil vaatlerin ve projelerin anlatılacağı kıran kırana bir yarış ile geçeceği umudunu güçlendiriyor.
Türkiye'nin de buna ihtiyacı var.
SURİYE'DE BAŞA DÖNÜYORUZ
“Bugünün çözümleri yarının sorunlarının kaynağı olabilir.”
Bu sözü çok seviyorum.
Diplomaside karar vericilerin kulağına küpe olması gereken bir söz.
Türkiye'nin Suriye siyasetini bu söz ışığında izliyorum. “Esad'ı devirmek” Ankara için 2011'in çözümü idi. Ancak uzun süre bedellerini ödediğimiz/ödeyeceğimiz büyük bir göç sorununun ve sınırlarımızın güneyinde bizim güvenliğimizi de tehdit eden bir iç savaşın kaynağı oldu.
“Esad'ın dostu düşmanımızdır” denilerek Rusya uçağı düşürüldüğünde sevinç çığlıkları atmıştık. Bu yüzden koyduğu yaptırımlar nedeniyle ağır bir bedel ödediğimiz Rusya ile ile bugün stratejik müttefik olduk.
PKK ile aleni dost olan 70 yıllık müttefikimiz ABD'yi Suriye'den çıkarmak için çok uğraştık. ABD çıkınca yerini yeni müttefikimiz Rusya'nın desteklediği Esad doldurmaya başladı.
Yaşananlara bakılırsa 2019, Suriye'de 2011'e dönüş yılı olacak. Bakalım, “o zaman bütün bunları niye yaşadık” sorusunu ilk kim soracak.
MUTLU YILLAR
Bugün 2018'in son günü.
Ben bu yıla da Kars'ta geçirdiğim çocukluğumun yılbaşı gecelerini özleyerek ve hayal ederek veda edeceğim.
Masanın etrafında zaman zaman gülüşen, genelde yüksek sesle konuşan o büyük aileyi, dışarıda yağan karı, rüzgarın uğultusunu, mandalina kokusunu, kabuklu fıstıkları, narlanmış sobanın üzerinde pişen kazı, Şamama nenemin bulgurla pirinci karıştırarak yaptığı o muhteşem pilavı…
Ali Rıza dedemin yanık sesiyle söylediği Aşık Şenlik ve Summani türküleri gözümde tütüyor.
Yılbaşı için paylaşılan mesajlardan, geçmişe özlem duyma konusunda yalnız olmadığımı anlıyorum.
Herkes, şimdinin ve geleceğin bitmeyen bir gerilim atmosferinde sunduğu modern olanaklardan çok, yoksunluğa rağmen eksilmeyen o masumiyeti ve mutlu günleri özlüyor.
Haksız da değiliz.
Hepinize, hoşgörünün, paylaşmanın, saygının egemen olduğu o masumiyet günlerinin yeniden filizlendiği, mutlu ve umutlu bir yıl diliyorum.
