İşte satır başları… Bunun yerine, zararlı bir artçı tavrı ortaya koyuyor - çökmekte olan dünya düzenini savunma ve yasak listeleri hazırlama saplantısı. Başka bir deyişle, uluslararası politikadan daha çok psikanalize benzeyen kaygıya yatkın ipuçlarıyla tamamlanan, olağan, giderek savunulamaz ve modası geçmiş istisnacılığı yansıtır. Batı önderliğindeki uluslararası düzenin kurumlarından biri olan Financial Times bile, ne yazık ki “tebliğde gezinme zahmetine giren birkaç kişinin net bir yol haritası bulamayacağını” kabul ederek, G7'nin “bir platform” olduğunu savundu. Böyle bir görev, görünüşe göre, sönük ve büyük olasılıkla çok geç. Hemen hemen her şeyi içeren bir belgeyi onaylayan G7, yalnızca önemli ve affedilmez eksikliklerini vurgulamayı başardı. ‘İSTEMEDEN YARDIM EDİYORLAR’ Tabii ki, böyle dramatik bir sonuç için bir özeleştiri, tövbe ve sorumluluk yok. Bu tebliğden, G7 üyelerinin son otuz yılın mevcut duruma önemli katkıları olan yanlış politikalarda hiçbir rolü olmadığı sonucuna varmak kolaydır. Aksine, herhangi bir ortalama gözlemci, listelenen çoklu tehditlerin yalnızca dört olağan şüphelinin “kötü niyetli faaliyetlerinin” sonucu olduğu sonucuna varabilir: Rusya, Çin, İran ve Kuzey Kore. Onlar günahsız değiller, ancak G7 yeteneklerini büyüterek onlara bir hizmet sunmak istemeden bunu başardı. G7'nin tuhaf görüşüne göre demokrasi, büyük sosyoekonomik eşitsizlikler yaratan, yaygın kızgınlığı, siyasi kutuplaşmayı ve yabancı düşmanlığını körükleyen haksız politikalarla halklarını yüzüstü bırakan büyük batılı demokrasilerden ziyade Rusya ve Çin'in baskısı altında. Görünüşe göre G7, halk sağlığını ve sosyal hizmetleri yok eden onlarca yıllık ideolojik güdümlü neoliberal politikalar, birçok zengin ve gelişmiş ülkeyi Covid-19 pandemisi ve onun benzeri görülmemiş insani ve sosyal maliyetleriyle başa çıkmak için bu kadar hazırlıksız bırakmada hiçbir rol oynamadı. ‘SÖZLER VE EYLEMLER UYUMSUZ’ Elbette, G7 “açık toplumları, ortak değerleri ve kurallara dayalı uluslararası düzeni güçlendirmeyi” taahhüt ederek ve “serbest ve adil ticaret ile sermayenin, verilerin serbest ve güvenli akışının, bilgi, fikir ve yetenek, uzun vadeli refahımız için esastır”. Bu muhtemelen doğru, ancak G7 ülkelerinin sözleri ve eylemleri büyük ölçüde uyumsuz. Şimdi, üyeleri “daha iyisini inşa etme” sözü verirken, birçoğu kendilerine bir kez daha güvenilip güvenilmeyeceğinden şüphe ediyor.