Birgün gazetesi yazarı Timur Soykan, "50 milyon avroluk baron cinayeti" başlıklı bir yazı kaleme aldı. Soykan, yazısında, Sedat Peker'in 'Orhan Adıbelli' cinayetine ilişkin gündeme getirdiği iddiaları derleyerek, sürecin arka planında yaşananları yazdı. Soykan'ın yazısı şu şekilde: "Sedat Peker, Mehmet Ağar’ın Azerbaycanlı gazeteciye verdiği röportajdan sonra ifşalarında yeni sayfalar açtı. Bunlardan biri; uyuşturucu kaçakçısı Orhan Adıbelli’nin 4 Ağustos 2020’de Kayseri’deki şirketinin bahçesinde öldürülmesi. Suç örgütü lideri Sedat Peker bu cinayet sürecinde Mehmet Ağar ve oğlu Tolga Ağar’ın rolü olduğunu iddia ediyor. Azmettiricinin Tolga Ağar’ın ortağı, uyuşturucu kaçakçısı Murat Boyracı olduğunu ve cinayetin karanlıkta bırakıldığını öne sürüyor. Mafya karanlığına boğulmuş ülkede yeterince gündem olmayan Orhan Adıbelli cinayetini anlatalım: Maskenin arkasında büyük bir uyuşturucu baronu vardı. Hollanda, Belçika ve Almanya’daki limanların çevresinde çok sayıda gizli ofisi vardı. 30’lu yaşlarında Güney Amerika’daki kartellerle uyuşturucu ağını kurmuştu. Kokainin en değerli pazarı olan Avrupa’ya ulaşmasının önemli bir aktörüydü. 2011’de çok cüretkâr bir hamle yapmak üzereydi. Artık limanlarda rüşvet dağıttığı ve ‘mal’ı yakalatma riski yüksek yöntemlerle yetinmeyecekti. Kartellerle birlikte uyuşturucuyu limanlardan Avrupa’ya sokmak için bilişim teknolojisinden faydalanmayı planlıyordu. Hollanda’da casusluk sistemleri üzerine çalışan Ahmet O. ile hareket ediyordu. DEV LİMANA KORSANLARLA SIZDILAR Hollanda medyasında yer alan bilgilere göre; Belçikalı iki ‘bilgisayar kurdu’ ile projelerine milyonlarca avro yatırım yapacaklarını söyleyerek buluştular. Daha sonra onları ölümle tehdit ederek dev limanları hackleyecekleri yazılımları hazırlamaya zorladılar. İlk hedefleri Avrupa’nın ikinci en büyük limanı olan Belçika’daki Anvers’ti. Büyük nakliye şirketlerinin limandaki ofislerine dinleme cihazlarını ve bilgisayarlarına sızmak için gerekli cihazları yerleştirdiler. Amaçları; Güney Amerika’da uyuşturucu yerleştirilmiş konteynerleri limanda teslim almak için gerekli ve tek seferlik PIN kodunu önceden öğrenmekti. Bu sayede konteynerdeki eşyayı sipariş eden şirketten önce limanda adamları alabilecek ve içindeki uyuşturucuyu götürebileceklerdi. Ve başardılar. 2012’de Anvers Limanı’ndaki nakliye şirketi çalışanları bilgisayarlarının yavaşlamasından şikâyet ederken baronunun adamları limanda PIN kodunu göstererek konteynerleri aldı. Elbette konteyner hırsızlığı kısa sürede dikkat çekti ama çetenin PIN kodlarını nasıl aldığı belirlenemiyordu. Soruşturmadaki tespitlere göre; bu sırada en az 3 ton kokain ile bir ton eroin kaçırmışlar ve yüz milyonlarca avro kazanmışlardı. Hatta 2012 sonbaharında limanda bir konteyneri alamadılar ve TIR’ı, otoyolda ateş açarak durdurdular. Konteynerden kokain paketlerini alarak izlerini kaybettirdiler. Polis 2013’te operasyon yaptığında Orhan Adıbelli ve Ahmet O. Türkiye’ye kaçmıştı. Polis operasyon bilgisinin onlara sızdığını düşünüyordu. 2 bilgisayar korsanı yakalandı. İfadelerinde limanı hackledikleri sistemi detaylarıyla anlattılar. Orhan Adıbelli ve Ahmet O.’nun kullandığı mekânlarda sadece polisin kullandığı dinleme ve takip sistemleri de bulundu. BARONU TÜRKİYE’DE KİMLER KORUDU? Avrupa medyası, limanı hackleyen baronların haberleriyle çalkalanırken Orhan Adıbelli, Türkiye’deydi. Aylar sonra büyük yatırımcı olarak gazete sayfalarında, internet sitelerindeydi. Yurtdışından getirdiği on milyonlarca avro ile Kocaeli, Konya ve Kayseri’de yatırımlar yapıyordu. Ailesiyle yerleştiği Kayseri’de çimento fabrikası kurmuştu. Avrupa’nın ünlü uyuşturucu baronu, Türkiye’de nasıl bu kadar kolay kara parasını aklayabildi? Elbette devletin haberinin olmaması imkânsız. Hatta Avrupa Polisi’nin bilgi paylaşımında bulunduğuna da şüphe yok. Peki; Orhan Adıbelli’yi kimler korudu? Bu koruma kalkanı nasıl kalktı? İddialara göre; Orhan Adıbelli, Türkiye’de para saçarken Avrupa’da milyonlarca avrosu ve henüz satılmamış uyuşturucu paketleri kalmıştı. Bunların peşindeydi. Ama etrafındaki çemberin daraldığını da biliyordu. Hollanda’da iş yaptığı uyuşturucu kaçakçısı 58 yaşındaki Cevat Bozdağ, 6 Haziran 2020’de öldürüldü. Sivas’taki cenaze töreninde Adıbelli’nin tedirginliği belli oluyordu. Sadece iki ay sonra, 4 Ağustos 2020 günü gündüz vakti sahibi olduğu Kayseri Çimento A.Ş.’nin bahçesinde 26 yaşındaki Emrah Yıldırım koşarak yanına yaklaştı ve defalarca tetiğe bastı. Orhan Adıbelli öldü, katil kayıplara karışmıştı. 10 gün sonra yakalandı. Tetikçi ilk ifadesinde cinayeti 2 milyon avro karşılığında işlediğini, 200 bin TL’yi elden aldığını, geri kalan paranın Almanya’daki teyzesine verilmesi için anlaştığını anlattı. Kendisini azmettiren kişinin Sadık Onur Mert olduğunu anlatan tetikçi “Eğer yakalanırsam Cevat Bozdağ’ın adını vermemi bana söylediler” dedi. Bu bilgilerle 3 ay içinde iddianame hazırlandı. Ama derin cinayetin arkasındaki bağlantılar karanlıkta bırakılmıştı. Maalesef mafya bataklığına sürüklenmiş Türkiye’de yargı eliyle bu önemli cinayetlerin tamamen aydınlatılmasından yoksunuz. Elbette; bu durum; gazetecilerin resmi belgeler, polis ve savcılık tespitleriyle hakikate ulaşmasını engelliyor. ‘50 MİLYON AVROMU ÇALDILAR’ Aslında karanlık dehlizlerde uzun süredir konuşulan, Sedat Peker’in de önemli kısmını anlattığı bu cinayetin arka planı iddialara göre şu şekilde: Orhan Adıbelli, Türkiye’ye kaçtıktan sonra Avrupa’daki 50 milyon avroluk uyuşturucuyu satmaya çalışıyordu. Bunun için Elazığlı Murat Boyracı ile anlaştı. Murat Boyracı, ‘mal’ı sattıktan sonra parayı Türkiye’ye getirdi ama Orhan Adıbelli’ye vermedi. İstanbul’daki güçlü suç örgütünden bir isimle anlaştı. Adıbelli’nin gücü bu suç örgütüne yetmezdi ve Mehmet Ağar’dan aracı olmasını istediği öne sürülüyor. Tekrar altını çizmek gerekiyor bunlar; belgesi olmayan iddialar. Mehmet Ağar’ın suç örgütünün temsilcileri ile masaya oturduğu ve paranın Mehmet Ağar, suç örgütünün temsilcisi ile Murat Boyracı arasında paylaşıldığı yönünde rivayetler var. Orhan Adıbelli’nin bu anlaşmadan sonra ortadan kaldırıldığı iddia ediliyor. Murat Boyracı ise artık hemşerisi Tolga Ağar’ın ortağı olarak resmi belgelerde yer alıyor. Keşke mafya cinayetlerinde gerçeği tüm yönleriyle ortaya koyan soruşturmalar yürütülse ve biz polis, savcılık belgelerine dayanarak haberler yazabilsek. Şimdilik mümkün değil. Toplumun gözlerinin içine bakarak büyük suçların örtüldüğü bir karanlığın içinde batıyoruz"