Çalışma, aşı eşitsizliğinin pandemiyi uzatacağı ve yeni varyantların gelişme riskini artıracağı için, zengin ulusların doz bağışında bulunmanın kendi çıkarına olduğunu buldu. Araştırma, yüksek gelirli ülkeler Covid-19 aşılarının yüzde 46'sını bağışlasaydı, düşük ve orta gelirli ülkelerin virüs ölümlerinde önemli bir düşüş göreceğini ve aşı bağışlarındaki küçük artışların bile orantısız bir şekilde yararlı bir etkiye sahip olacağını buldu. Düşük gelirli ülkelerdeki insanların yüzde 5'inden biraz fazlası, yüksek gelirli ülkelerdeki yüzde 72'ye kıyasla tam olarak aşılanmıştır. ‘KISA VADELİ KORUMA’ Hong Kong Şehir Üniversitesi'nde doçent ve çalışmanın baş yazarı olan Qingpeng Zhang, daha zengin ülkelerin aşıları diğer ülkelere dağıtmadan önce kendi nüfuslarını korumak için dozları güvence altına almaya çalışmasının anlaşılabilir olduğunu söyledi. Ancak Zhang, "yüksek gelirli ülkelere aşıları korumanın veya stoklamanın faydaları, bekledikleri kadar önemli değil, çünkü bu sadece çok kısa vadeli bir koruma" dedi. Modelleme, insan hareketini uluslararası düzeyde takip eden ve farklı aşı tahsis stratejileriyle beş yıl içinde ne olacağını öngören havacılık verilerine dayanıyordu. Rapor, adaletsiz aşılamanın ilk yılda yüksek gelirli ülkelerde ölüm oranlarında daha hızlı bir düşüşe yol açacağını, ancak sonraki yıllarda ülkelerin yeniden enfeksiyona ve yeni Covid-19 dalgalarına karşı savunmasız hale geleceğini gösterdi. ‘DELTA VE OMİCRON’UN SEBEBİ’ Ekip, araştırmaya Delta ve Omicron varyantlarının yükselişinden önce başladı. Zhang, "Bu yeni türlerin her ikisi de orta ve düşük gelirli ülkelerden çıktı. İlk başta, bu ülkeler nüfuslarını korumak için yeterli aşıya sahip olsaydı, muhtemelen bu yeni varyantlar kontrol altına alınabilirdi" dedi. (Guardian)