Yeni araştırmaya göre, pandemi sırasında sanal temas, 60 yaş üstü birçok kişinin hiç temas olmamasından daha yalnız ve depresif hissetmesine neden oldu. Birçok yaşlı insan, telefon, görüntülü aramalar ve diğer sanal iletişim biçimlerini kullanarak karantina sırasında aile ve arkadaşlarla iletişim halinde kaldı. Zoom, çevrimiçi kitap kulüpleri ve torunlarla birlikte sanal uyku vakti hikayeleri, birçok kişinin izolasyonda nefes almasına yardımcı oldu. Ancak, pandemi sırasında haneler arasındaki sosyal etkileşimleri ve zihinsel refahı karşılaştırmalı olarak değerlendiren ilk araştırmalardan biri olan çalışma, birçok yaşlı insanın, çevrimiçi sosyalleşmeye geçişin bir sonucu olarak yalnızlık ve uzun süreli zihinsel sağlık bozukluklarında, yaşlılara göre daha fazla artış yaşadığını buldu. DEVLET DESTEKLİ ABD ve Birleşik Krallık'taki Yaşlı Yetişkinler Arasında Covid-19, Haneler Arası Temas ve Ruhsal Durum adlı rapor, Birleşik Krallık'ın Ekonomik ve Sosyal Araştırma Konseyi tarafından finanse edilen Covid-19 anketinden ve ABD Sağlık ve Emeklilik Çalışmasından alınan ulusal verileri analiz etti. Raporun yazarlarından biri olan Dr. Yang Hu, gelecekteki acil durumlarda yüz yüze iletişim kurmanın güvenli yollarına daha fazla vurgu yapılması gerektiğini söyledi. Ayrıca, daha büyük yaş gruplarının dijital kapasitesini desteklemek için bir dürtü olması gerektiğini de sözlerine ekledi. ‘’YAŞLILARA ÖĞRETMEMİZ GEREKİYOR’’ Hu, ‘’Afetlere hazırlıklı olmamız gerekiyor. Bir dahaki sefere böyle bir felaket geldiğinde teknolojiyi kullanabilmek için yaşlı insanları dijital kapasiteyle donatmamız gerekiyor" dedi. Hu, bulguların yalnızca dijital bir geleceğin sınırlamalarını ve uzun vadede nüfus yaşlanmasına yanıt olarak geliştirilmiş bir gelecek vaadini özetlediğini ekledi.Hu, "Politika yapıcılar ve uygulayıcılar, hane merkezli pandemik müdahalelerin zihinsel refah için olası istenmeyen etkilerini önceden almak ve azaltmak için önlemler almalıdır" dedi. (Guardian)