Swansea Üniversitesi jeobilimci Dr. Emma Watts öncülüğündeki bir araştırma ekibi, Etiyopya’daki Afar Üçgeni'ni inceledi. Genç volkanik kayalardan 130'u aşkın örnek toplayan bilim insanları bunları mevcut verilerle birleştirerek istatiksel bir model oluşturdu.
Nature Geoscience dergisinde yayınlanan araştırmanın sonuçları dikkat çekici.
Afar'ın altındaki manto, "tekdüze, statik" bir şekilde yükselmek yerine "nabız gibi atan" dalgalar halinde yükseliyor. Ayrıca bu dalgaların her bir atımı, benzersiz kimyasal izler taşıyor.
Dalgaların üstteki levhalarla etkileşimi ise bölgeye göre değişiyor. Örneğin Kızıldeniz gibi daha hızlı ayrılan yarıklarda atımlar çok daha düzenli ve hızlı.
Etiyopya'daki ana yarıktaysa levha daha kalın olduğundan ayrılma da daha yavaş ilerliyor. Buradaki atımların çok daha seyrek ve dağınık olduğu ifade ediliyor.
Sonuç olarak Afar'da başlayan bu yarılma, milyonlarca yıl sonra tam bir kopuşa yol açacak ve Doğu Afrika'nın doğu kenarı ana kıtadan ayrılarak yeni bir okyanus havzası oluşturacak.
Süreç yavaş ilerlediği için bilim insanları bunu bizler, çocuklarımız ve torunlarımızın görmesinin mümkün olmadığını belirtiyor.